Assim Al Hakeems biografie (2023)

=============ADVERTENTIE==========================ADVERTENTIE=============

sjeikAssim al-Hakeemheeft de Saoedische nationaliteit en komt uit Al Khobar. In 1987 behaalde hij zijn BA in taalkunde aan de King Abdul-Aziz University in Jeddah. Later studeerde hij in 1998 af met een hoog diploma in islamitische studies aan de Umm al-Qura Universiteit in Mekka, Saoedi-Arabië.

De sjeik had ook jarenlang nauw persoonlijk contact met de grote geleerdeShaykh Salih Ibn Uthaymeen.

=============ADVERTENTIE==========================ADVERTENTIE=============

Sheikh Assim bin Luqman al-Hakeem werd geboren in 1962 in de stad Al-Khobar, die in het oosten van het Koninkrijk Saoedi-Arabië ligt. Hij groeide daar op tot de leeftijd van 12 voordat hij en zijn gezin naar de westelijke provincie van Saoedi-Arabië verhuisden, naar de stad Jeddah. De stad Jeddah is de toegangspoort tot de twee Heilige Moskeeën, met Mekka op ongeveer 85-90 kilometer afstand en Medina, waar de Moskee van de Profeet salla Allahu 'alayhi wa sallam zich bevindt, op 400 kilometer afstand. Sheikh Assim was aanwezig met Huda TV in de beginfase van het kanaal en hij was ook de eerste Sheikh van Ask Huda. Hij was eerder een imam in Jeddah, maar aangezien dit een soort baan is die toewijding en toewijding vereist, staat de tijd hem niet toe om nu een fulltime imam te zijn, dus houdt hij alleen de vrijdagpreek.

Sheikh Assim groeide op in Al-Khobar zoals, zoals hij zegt, "ieder ander kind in de buurt"; naar school gaan, vrienden hebben, dingen hebben waarmee kinderen willen spelen en zich vermaken. Nu zijn de tijden voor hem dramatisch en drastisch veranderd omdat, zegt hij, naarmate we ouder worden, we zoveel verplichtingen hebben waaraan we moeten voldoen dat we zouden willen dat er 48 uur in een dag zaten in plaats van slechts 24. We voelen die tijd is altijd een probleem voor ons. Als we jong zijn, denken we alleen maar aan spelen en plezier maken, d.w.z. tijd doden. Dit is alles waar de jeugd aan denkt; gewoon tijd verspillen, kaarten spelen, door de straten gaan, fietsen, films kijken, naar muziek luisteren en alles doen om hun tijd te vullen. En gewoonlijk drijft de Shaitan mensen ertoe om iets te doen en hun tijd te verspillen aan iets dat niet nuttig is. Dit is dus drastisch veranderd voor de sjeik als individu. En hij denkt dat het met alle jongeren hetzelfde is; het is een continu proces.

=============ADVERTENTIE==========================ADVERTENTIE=============

Met betrekking tot zijn universitaire leven keerde de sjeik na het beëindigen van zijn middelbare school in 1980 terug naar de oostelijke provincie om naar een van de meest vooraanstaande universiteiten in Saoedi-Arabië te gaan, de King Fahd University of Petroleum and Minerals. Hij zegt dat dit een zegen en een vloek tegelijk was. Zijn Engels was op dat moment voldoende. Daarmee slaagde hij voor de niveautoets, waardoor hij een heel jaar, het zoekjaar, kon overslaan. En dit, zo voelt hij, was zowel een zegen als een vloek, want hij zat in het eerste jaar terwijl zijn vrienden in het oriëntatiejaar zaten. Dit zorgde ervoor dat hij het rustig aan deed en zijn studie licht opvatte. Dus bracht hij dit jaar zijn tijd op de universiteit door met naar het strand gaan, sporten, enz. Dit was een leuke tijd voor hem, want terwijl iedereen studeerde en hard werkte, was hij alleen maar aan het slapen en sporten. Maar toen het tweede semester aanbrak, werd hij een beetje depressief omdat hij voelde dat dit zo niet kon doorgaan. Hij had geen goede cijfers gehaald. Dus nam hij zijn beslissing, verliet de universiteit en ging terug naar Jeddah, de westelijke provincie.

In Jeddah kreeg hij een baan, een zeer prominente baan die in die tijd veel geld opleverde. Ze gaven hem een ​​auto en een goed salaris. Hij heeft ongeveer een jaar op deze baan gewerkt. Toen kwam er een wending in zijn leven toen hij eens een van zijn vrienden moest bellen en zijn moeder de telefoon opnam. Ze vroeg hem wie hij was en hij gaf haar zijn naam. Maar hij kende haar niet, want in de islam is het de gewoonte dat mannen niet onnodig met vrouwen praten. Ze zei: "Je bent toch de vriend van mijn zoon?" Hij zei ja. Ze zei: 'Zoon, tot wanneer blijf je zo; een punk?” De sjeik was hierdoor geschokt. Ze vervolgde met te zeggen: "Je kunt zo niet leven zonder naar school te gaan." Hij vertelde haar dat hij aan het werk was. Ze zei: "Nee, nee, je moet terug naar school." Dus de sjeik stemde toe, maar wees erop dat het semester al 4 weken geleden was begonnen. Ze zei dat hij zich geen zorgen hoefde te maken, dat ze mensen kende en dat ze aan de touwtjes zou trekken en dat hij de volgende ochtend met haar zoon naar de universiteit zou gaan. De sjeik hing op, een beetje sceptisch over de hele zaak. De volgende ochtend belde zijn vriend en ze gingen samen naar de universiteit. Hij was nog sceptisch maar toen hij naar het registratiekantoor ging, vond hij daar een brief van de minister van Onderwijs, met zijn naam erop! Toen hem werd verteld over de verschillende cursussen die de universiteit te bieden had, koos de sjeik ervoor om Engelse literatuur te studeren omdat hij dacht dat dat een gemakkelijk vak zou zijn. Hij deed het erg goed in zijn studie, stond op nummer 1 op de universiteit in het eerste semester, kreeg een erecertificaat en een geldprijs. Hij voltooide de universiteit met een Major in Linguistics.

Wat de sjeik nooit had gedacht, was dat hij deze Engelse taal zou gebruiken om de islam te prediken. Hij komt uit een verwesterd gezin dat tijdens het opgroeien in het Engels met elkaar sprak. Ze waren zo verwesterd dat het bijna in hun bloed zat, alsof ze in het buitenland waren geboren en getogen. De sjeik was van mening dat dit een minderwaardigheidscomplex was. Toen hij leraar was en lesgaf op openbare middelbare scholen (gedurende ongeveer 15 jaar), was het een gerucht geworden onder de kinderen dat meneer Assim getrouwd is met een Amerikaanse dame en dat hij een groene kaart heeft. In werkelijkheid was hij nog nooit in Amerika geweest, behalve slechts ongeveer 4 weken in zijn leven. Dit was het gerucht blijkbaar alleen maar omdat hij de taal sprak. De Sheikh beschouwt het als een zegening van Allah ‘azza wa jal en hij waardeert deze zegening. Hij had nooit gedacht, zelfs niet in zijn stoutste dromen dat hij het zou gebruiken om de islam te propageren, om te propageren waar hij in gelooft.

Voordat hij de islam in het Engels begon te prediken, was de sjeik in 1989 begonnen met het prediken van de islam in het Arabisch. Het begon allemaal toen de imam van de Masjid, vlakbij waar hij woonde, zijn baan opzegde omdat hij geen Saudi was. De mensen in de buurt gingen op zoek naar iemand om de vrijdagpreek te houden. Niemand bood zich vrijwillig aan. Dus kozen ze de sjeik omdat hij een leraar was, 5 keer per dag bad en eruitzag als een toegewijde moslim. Hij aarzelde omdat hij, zoals hij zei, niet het gevoel had dat hij er voldoende kennis voor had. Maar de mensen zeiden dat hij de enige was. Dus de sjeik zocht de steun van Allah, bereidde de vrijdagpreek voor en hield die. En omdat hij een leraar was, was het niet zo eng voor hem. Dus hield hij de toespraak en leidde hij het gebed. De mensen vonden het leuk en maakten zijn positie permanent. Dit wakkerde in hem de drang aan om kennis te zoeken, want elke vrijdag moest hij mensen iets leren waar ze baat bij hadden. Hij kon niet onvoorbereid vertrekken. Dat betekende dat hij zijn onderzoek moest doen, iets nuttigs moest bestuderen en voorbereiden en dat in minder dan 20 minuten moest afleveren.

De reis naar het prediken van de islam in het Engels begon toen de sjeik een programma in het Arabisch presenteerde voor de beroemde zender ‘Iqra’. Hij deed het programma met Sheikh Sa'eed Sha'lan, een van de prominente Sheikhs van onze tijd, die ook een van zijn eigen Sheikhs was. Na een jaar of twee kreeg de sjeik een verzoek om een ​​programma in het Engels voor te bereiden op Saudi National TV, 2nd Channel. Hij deed dit programma elke week gedurende 3 jaar totdat hij het afrondde. En Alhamdulillah, het was een succesvol programma. De sjeik deed ook een paar programma's voor Al-Majd toen het nog een Engelse zender had (deze zender werd slechts een jaar uitgezonden en ging daarna niet meer door). En sindsdien, zoals de sjeik het uitdrukt, zijn mensen erg vrijgevig geweest en hebben ze hem goed gevonden en hebben ze hem zo nu en dan uitgenodigd om verschillende programma's te doen.

Terwijl hij over zijn dagelijkse schema praat, zegt de Sheikh dat hij niet het gevoel heeft dat hij echt veel van zijn tijd aan Da'wah besteedt. Hij is echter van mening dat het leven van elke moslim gewijd moet zijn aan da'wah. Zelfs als we bij ons gezin zijn, kan het Da'wah zijn; zelfs als we aan het werk zijn, kan het da'wah zijn. De sjeik heeft een baan overdag als algemeen directeur Human Resources, Public Relations en Juridische Zaken bij een bedrijf dat zich bezighoudt met grondverzet en steenhouwen. Dit is een gespecialiseerd en zeer gerenommeerd bedrijf in Jeddah, snel groeiend en de medewerkers zijn allemaal professionals. De Sheikh werkt tussen de 8-9 uur per dag. Hij gaat ook ongeveer 4 dagen per week anderhalf uur naar de sportschool. De sjeik geeft toe dat hij fitter was dan dit omdat hij 7 dagen per week 2-3 uur per dag speelde. Hij speelde professionele squash en heeft deelgenomen aan twee squashtoernooien in de Western Province. Hij speelde ook professioneel tafeltennis en badminton.

Terwijl hij zijn dagelijkse routine voortzet, zegt hij dat hij na het sporten onder de douche gaat, na thuiskomst zijn maaltijd nuttigt en zich tussen Maghrib en 'Isha bereidt voor zijn les die hij geeft in de Masjid na het 'Isha-gebed. In zijn lessen heeft de sjeik lezingen gegeven over verschillende boeken, de huidige is Sahih al-Bukhari, die hij uitlegt in het Arabisch. Daarna gaat hij terug naar huis en gaat zitten en brengt tijd door met zijn kinderen en zijn vrouwen. Als er wordt opgemerkt dat zijn schema nogal druk lijkt, zegt de sjeik dat hij het gevoel heeft dat het niet druk is omdat hij nog steeds niet genoeg doet. Hij wenst dat hij meer tijd kan doorbrengen met zijn kinderen en met zijn moeder. Hij zou willen dat hij andere dingen kon doen die hij wil en geeft toe dat hij niet eens tijd doorbrengt met vrienden. Hij zegt dat hij ongeveer 95% van zijn tijd doorbrengt met zijn vrouw en kinderen. Hij voelt dat dit zijn veilige haven is en dat hij zich hier bevindt. Toch zegt hij dat ze nog steeds steeds meer eisen. Een voorbeeld hiervan is wanneer veel broeders en zusters in nood vaak de sjeik bellen om vragen te stellen en om advies te vragen, en de tijd die dit kost, bedraagt ​​in totaal 2-3 uur per dag. Dus wanneer de telefoon gaat, begint een van zijn dochters soms gezichten naar hem te trekken en te zeggen: "Zet het uit! Zet het uit! We willen bij je zitten.” En elke keer als hij zijn laptop openklapt om ‘Ask Huda’s’ vragen en e-mails te beantwoorden, zegt ze: “Nogmaals? Kom op, geef ons de tijd.” Maar uiteindelijk is het iets dat we allemaal moeten leren balanceren.

De sjeik is een frequente reiziger en heeft wat Da'wah-werk gedaan in plaatsen zoals India en het VK. Hij wordt gevraagd naar hoe de ervaring was en naar zijn gevoelens als hij terugkijkt en nadenkt over hoe hij door Allah werd voorbereid om naar deze plaatsen te reizen en zich daar later in zijn leven met da'wah-werk bezig te houden, zonder het te beseffen. op het moment dat hij zich klaarmaakte voor zulk groot werk. De sjeik merkt op dat hij in vertrouwen kan zeggen dat er geen enkele dag voorbijgaat zonder dat hij de zegeningen van Allah voor hem beseft. Hij zegt dat hij het succes dat hij in zijn leven heeft altijd toeschrijft aan Allah de Almachtige, die hem voorbereidde en zegende met de kennis en met wat mensen hem toeschrijven als wijsheid, ook al ziet de sjeik het niet als wijsheid. Hij geniet van wat hij is. Hij heeft geen spijt. Het is, zoals hij zegt, de Genade van Allah 'azza wa jall voor hem. Terugkomend op zijn ervaring met zijn Da'wah-werk in India, zegt hij dat het overweldigend en verbluffend was. Hij werd in december 2007 door Dr. Zakir Naik uitgenodigd om deel te nemen aan de Vredesconferentie. Daar ontmoette de sjeik verschillende geleerden en bleef hij ongeveer 10 dagen bij hen, wat volgens hem de ervaring van zijn leven was. Daar zijn met Sheikh Jafir Idrees was een ervaring op zich. Voeg daarbij ‘Abdur-Raheem Green, Abu Ameenah Bilal Philips, Hussein Ye, Salim al-‘Amry, Yasir Fazaga, Yusuf Estes (die in een ander hotel verbleef), en vele anderen. Gewoon bij deze grote Geleerden en Da'eeah zijn, lunchen en dineren met hen, en zien hoe klein hij was, vergeleken met deze bergen, was een verbluffende ervaring, waarvan hij zegt dat hij er volledig van genoot. De sjeik reist ook regelmatig naar het VK. Hij zegt dat de broeders daar heel gul zijn en dat ze hem blijven bellen voor lezingen en lessen. Hij zegt dat hij daar echt de islam ziet. Hij ziet mensen temidden van al deze Kufr die vasthouden aan hun Deen, altijd glimlachend, niet gewelddadig maar tolerant en ze houden van 'liefde' voor iedereen. Ook voor hem is dit een geweldige ervaring.

De sjeik wordt gevraagd wat hij vindt van de rol van de media, waar hij al geruime tijd deel van uitmaakt, in Da'wah. Denkt hij dat dit iets is waar de predikanten naar uit moeten kijken en dat het de ‘echte da’wah’ is? Hij antwoordt door te zeggen dat hij niet denkt dat het de 'echte da'wah' is, maar dat het er een groot deel van uitmaakt. Hij geeft een voorbeeld van hoe hij de tijd die hij nu voor de camera's doorbrengt, in de moskee, zou kunnen besteden aan preken voor 100 of 200 mensen. Via de programma's op tv kon hij prediken tot niet minder dan 200-300 duizend mensen, luisterend naar wat hij te zeggen heeft. Dus de impact en het eindresultaat is veel groter dan wanneer je het in de moskee doet. Door middel van video's en programma's krijgen we kwantiteit, waaraan we, met de genade van Allah, wat kwaliteit kunnen toevoegen. Maar in de moskee krijgen we kwaliteit, waar we ons richten op bepaalde individuen. En de sjeik gelooft dat het de plicht van de moslim is om dergelijke mediakanalen te ondersteunen. Als een moslim een ​​grote beloning wil, kan hij zulke authentieke islamitische zenders en programma's ondersteunen door een aflevering of meerdere afleveringen te sponsoren, of door een programma voor een jaar te sponsoren, enzovoort. Hij gelooft dat er veel zakenlieden en enthousiastelingen zijn die het geld hebben en bereid zijn het voor dit doel te gebruiken. Hij moedigt dergelijke mensen aan om zich te melden en de Management Teams van dergelijke kanalen te benaderen, wat gemakkelijk kan via de sociale media zoals e-mail. Door dit te doen, kunnen ze deel uitmaken van de beloning in sha Allah.

Toen hem werd gevraagd om één zegening te noemen waarvan hij denkt dat die heel bijzonder was in al de jaren van verspreiding van de boodschap van de islam, zegt hij dat hij de talrijke zegeningen van Allah 'azza wa jall niet kan tellen. Een van de grootste zegeningen voor hem is echter wanneer hij 40-50 minuten aan de telefoon praat met een zuster in nood, die huilt, huilt en klaagt over haar man en hij verzoent tussen hen, en de zuster stuurt hem later een bericht zeggend: "JazakAllahu khairan, alles is nu in orde bij de gratie van Allah en daarna dankzij jou."

Hoe neem ik contact op met Assim Al-Hakeem?

Shaykh Assim Al Hakeem is op elk uur van de dag en nacht bereikbaar via de telefoon, +966 505 6465 94. Of mail hem[emailprotected]

Hoe oud is Assim al Hakeem?

Shaykh Al Hakeem is 59 jaar oud. Assim Al Hakeem wordt geboren op 23 november 1962.

=============ADVERTENTIE==========================ADVERTENTIE=============